Regija Južnog Mostara je uglavnom poljoprivredno/ urbane strukture ali se razlikuje od sličnih mješavina krajolika u Bosni iHercegovini da kroz njenu plodnu zemlju protječu dvije rijeke, kratkog toka ali svjetski poznate, Buna i Bunica. Također ta regija ima najveću cjelovitu obradivu površinu u Hercegovini .
Rijeka Buna se ulijeva u rijeku Neretvu oko 15 km nizvodno od Mostara. Duga je 9 km. i prije izvora pod zemljom protječe devetnaest i pol kilometara. Buna izvire ispod strmog vapneničkog odsjeka prostora Rudine i kao takva formira jedinstveno slikoviti prikaz koji je vijekovima bio predmet divljenja. Na samom vrelu koje izbija iz duboke pećine u naselju Blagaj se nalazi stara derviška tekija koju još 1664. pominje putopisac Evlija Čelebija . Vodeno bogastvo izvora se mjeri sa 39 m2/sec. i kao takvo je najveće u Evropi!
Na Buni se nalaze mrijestilište i uzgajalište pastrmke. Rijeka dalje nastavlja krivudavim, nešto mirnijim tokom kroz polje na čijim obroncima su se smjestila manja ruralna naselja: Kosor, Malo Polje, Lakiševina, Ortiješ ,Buna , Hodbina. U mjestu Buna je ušće rijeke Bune u Neretvu gdje se stvorio jedan od rijetkih prirodnih fenomena poznat po nazivu Bunskih kanali.
Rijeka Bunica je lijeva pritoka Bune. Duga je 6 km. Bunica nastaje od jakog vrela kao nastavak podzemnog toka. Ulijeva se u Bunu nedaleko naselja Buna. Izvor rijeke Bunice predstavlja jedinstvenu atrakciju na području Hercegovine. Okružen je sivo-bijelim liticama visokim i do 200 m na kojima rastu usamljene biljne vrste. Površina samog izvora je mirna i modrozelena, krijući svoje još neistražene dubine. Posljednje istraživanje je utvrdilo 70-metarsku dubinu pod pravim uglom. Smatra se da je vrelo Bunice najdublje u Evropi. Ovaj izuzetni krajolik je formirao jedinstvenu floru i faunu, staništa za specijalne biljne i životinjske vrste. Više od 200 sunčanih dana u godini pogodovali su razvoju poljoprivrede i stoljetnu kultivaciju voća, povrća ,vinove loze i ljekovitog bilja.
Stanovnišvto ovog kraja je jako ponosno na njihovu historiju, kulturu, prirodne ljepote i poljoprivredna bogatstva i pokušavaju sve to podjednako zaštiti i unaprijediti bez obzira na mnogobrojne prepreke .
We abuse land because we regard it as a commodity belong to us .When we see land as community to which we belong, we may begin to use it with love and respect ” Leopold . Aldo – americki naucnik, ekolog i filozof ( Mi zloupotrebljavamo zemlju/prirodu zato što se obaziremo na nju kao udobnost koja pripada nama. Kad otpočnemo vidjeti zemlju/prirodu kao zajednicu kojoj mi pripadamo, moći ćemo početi da je upotrebljavamo sa ljubavlju i poštovanjem )